Współzałożyciel Międzynarodowego Mieszanego Zakonu Wolnomularskiego LE DROIT HUMAIN, GEORGES MARTIN, urodził się 9 maja 1844 w Paryżu. Ojciec, farmaceuta, oddaje go na studia licealne do Jezuitów gdzie zrobił maturę literacką. Dwa lata później uzyskał maturę es „sciences” (nauk ścisłych). Następnie skończył medycynę i wykonywał zawód lekarza z dużą dozą szlachetności i dobroduszności tak w stosunku do ludzi biednych jak i bogatych.
Georges’a Martin bardzo wcześnie przekonały idee republikańskie i laickie, co spowodowało, że zaczął brać udział w życiu społecznym i politycznym. W 1874 został wybrany prezydentem Rady miejskiej Paryża, w 1884 prezydentem departamentalnej Rady generalnej i następnie został senatorem departamentu Paryża.
Całe życie był człowiekiem akcji, co spowodowało, że wcielał w życie idee republikańskie i liberalne. Mimo wychowania u Jezuitów stał się ateistą i racjonalistą, co nie wykluczało skrupulatnego przestrzegania szacunku do wiary innych. Bronił jednak swych idei po to, aby zwyciężała Prawda, którą w jego pojęciu była Sprawiedliwość. Zawsze uważał, że sprawiedliwością jest równość między kobietami i mężczyznami, czyli prawo człowieka.
O tyle o ile dzięki inicjacji Maria Deraismes stała się kamieniem węgielnym wolnomularstwa mieszanego i później żeńskiego, to Georges Martin był rzeczywistym konstruktorem Wolnomularstwa mieszanego oraz twórcą Zakonu międzynarodowego.
Georges Martin był inicjowany 21 marca 1879 w Loży „Union et Bienfaisance” rytu Szkockiego, Dawnego i Uznanego. Będąc bardzo wrażliwym na niesprawiedliwość społeczną, tak w życiu politycznym jak i w wolnomularstwie, zawsze aktywnie działał na rzecz kobiet, głosząc wszędzie konieczność równouprawnienia. Uważał, że masoneria nie może być konstruktywna bez udziału kobiet.
Dnia 14 stycznia 1889 nastąpił historyczny dzień udzielenia światła w Loży męskiej kobiecie, Marii Deraismes. Po tym ogromnym kroku naprzód, gwałtowne krytyki pochodzące od członków wszystkich Obediencji uświadomiły Bratu Georges’owi, że jeszcze nie nadszedł czas na przyjęcie kobiet do Lóż masońskich. Jednak dzięki tej inicjacji, przy jego pomocy, Siostra Maria Deraismes stwarza Wielką Lożę Symboliczną Szkocką Francji „Le Droit Humain”. Jednocześnie Georges Martin afiliuje się do niej, co powoduje powstanie Loży mieszanej. Loża ta stała się bazą, na której zbudowano MIĘDZYNARODOWY MIESZANY ZAKON WOLNOMULARSKI LE DROIT HUMAN.
Od roku 1883 do 1916 Georges Martin poświęca się rozwojowi nowego Zakonu i jego organizacją Międzynarodową. W roku 1901 doprowadza do stworzenia Rady Najwyższej Uniwersalnej i Mieszanej, co pozwoliło na przyznawanie patentów Zakonu mieszanego lożom ze wszystkich krajów.